Onzichtbaar in ver
onzichtbaar in ver
het was een dag waarop
bloemen sneeuw bloeiden
mist de aarde verschroeide
met zijn intense waterkou
jij onzichtbaar in ver
fris stappend de verborgen
gladheid trotserend om
lachend je werk te doen
met een warm gevoel
voor jouw mensen die
met ogen vol eigen wensen
plezierig bezig wilden zijn
je ogen deelden uit
lieten handen wapperen
je stem corrigeerde soms
het te enthousiaste geluid
uren die geluk brachten
op onverwachte momenten
door lieve oogcontacten
op een dag naar jouw hart
wil melker
22/01/2016
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Vrijdag, januari 22, 2016 20:33 |
| Prachtig weer! | |
| Pascal Janssen: | Vrijdag, januari 22, 2016 16:11 |
| Wat alleen wat oogcontact al kan doen hè... Oprechtheid is daarin af te lezen. Greetzzz Pasje |
|
| wervelende regenboog: | Vrijdag, januari 22, 2016 13:13 |
| zo kunnen mensen elkaar stimuleren... heel mooi Wil liefs wr |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 22, 2016 10:52 |
| Door een lief oogcontact kan dat stukje geluk weldadig aanvoelen, zeker als men niet goed in het velletje zit. Zonnige groet Wil en fijne dag Anneke |
|
| Mamke: | Vrijdag, januari 22, 2016 09:01 |
| Echt prachtig! | |
| windwhisper: | Vrijdag, januari 22, 2016 08:49 |
| de liefde kwam je tegemoet met open ogen vol....... | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, januari 22, 2016 06:22 |
| tjonge wil goede morgen!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||