Dubbel.
Dubbel.
Even is de koude
afgedaald
tot dubbele beïnvloeding benee.
Jeugd en middengroep
juicht en geniet
de ouderdom doet niet mee.
Herinneringen aan
extreem koude jaren
doemen op uit verre daden
van sneeuwhutten
en ijstochten
met enthousiaste kameraden.
Nu kijken wij naar
digitale beelden
van kinderen en kleinkinderen.
Genieten in de
verwarmde ruimten
wat de pret niet kan verminderen.
Dubbele omlijsting
van winterse platen
waarin verlangen groeit naar zon
om ten dele
mee te doen
aan dat brokje levensbron.
Th.
Reacties op dit gedicht
| Reinster: | Zaterdag, januari 23, 2016 00:37 |
| Met dat digitale doen de ouderen zo ook een beetje mee. Je nam mee me mee in het gedicht, Mooi dat verschil van vroeger en nu beschreven. Bedankt. | |
| Stroejaro: | Vrijdag, januari 22, 2016 20:30 |
| Mooi geschreven! | |
| Pascal Janssen: | Vrijdag, januari 22, 2016 16:15 |
| Kou kan echt weldadig zijn, als het maar niet waterkoud is. Lekker nostalgisch dit schrijven. Greetzzz Pasje |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 22, 2016 10:40 |
| We zijn die kou van vroeger niet meer zo gewend Teun, dat het maar gauw lente worden mag. Zonnige groet. Anneke |
|
| Willem B. Tijssen: | Vrijdag, januari 22, 2016 10:30 |
| De familiestamboom getoetst aan de elementen van het leven; met telkens weer die hoop die de toekomst zal geven. | |
| Mamke: | Vrijdag, januari 22, 2016 09:04 |
| Tja de vier seizoenen hebben hun charmes, maar ook ik heb liever de warmte, en de lente als alles weer begint te groeien.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||