Vergezicht op jou
Tijd is jouw stem, die een deken legt
van woorden, zinnen en betekenis
Wij ontmoeten, gaan uit elkaar
twee treinen in de nacht passeren
Waar ben jij dat ik slechts kan reiken
mijn hand tast naar een herinnering
Jij met een dunne sluier om je heen
geeft licht als een vale, verre maan
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Donderdag, januari 28, 2016 15:09 |
| Dierbaar, de herinneringen die steeds meer betekenis krijgen en voelbaar het gemis. Liefs, Aquarel |
|
| Pascal Janssen: | Woensdag, januari 27, 2016 19:52 |
| Inderdaad een voelbaar gemis. Greetzzz Pasje |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, januari 27, 2016 19:43 |
| tjonge | |
| Mamke: | Woensdag, januari 27, 2016 19:05 |
| Ik voel het gemis... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||