Leeg
Ik voel me opeens zo leeg,
alsof ik mezelf wegveeg.
Ik kan het zo niet langer,
zelf word ik steeds banger.
Ik kan zo niet meer verder,
het wordt steeds donkerder.
Ik weet niet meer wat ik moet,
ook al zit ik onder het bloed.
Ik kan het niet meer dragen,
en ook niet om hulp vragen.
Ik wil zo echt niet meer,
het leven heeft geen goede sfeer.
Ik voel me nog altijd zo leeg,
doordat ik mezelf wegveeg.
alsof ik mezelf wegveeg.
Ik kan het zo niet langer,
zelf word ik steeds banger.
Ik kan zo niet meer verder,
het wordt steeds donkerder.
Ik weet niet meer wat ik moet,
ook al zit ik onder het bloed.
Ik kan het niet meer dragen,
en ook niet om hulp vragen.
Ik wil zo echt niet meer,
het leven heeft geen goede sfeer.
Ik voel me nog altijd zo leeg,
doordat ik mezelf wegveeg.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Donderdag, januari 28, 2016 15:06 |
| Je gedicht raakt. Ik ben het eens met September. Jij bent iemand. Je mag er zijn. Liefs, Aquarel |
|
| september: | Woensdag, januari 27, 2016 23:04 |
| Jij mag er zijn en iemand zijn dus veeg jezelf niet weg. Goed verwoordt in gevoel. Liefs |
|
| Pascal Janssen: | Woensdag, januari 27, 2016 19:56 |
| Heftig. Schrijf het van je af... Sterkte! Greetzzz Pasje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Blackdragon1825717 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||