de essentie
soms voelen we ons zo verlaten
afgescheiden van de rest
stuurloos dobberend op de golven
een paria ziek als de pest
als dwaallicht in het universum
als dorstige in de woestijn
naar adem happend in het water
verbeten vechtend om te zijn
keer toch weer terug naar de essentie
van waar het leven echt om draait
kom maar weer terug naar jezelve
de bron die jou nimmer verlaat
dan zal de rust weer in je dalen
je vindt weer licht in eigen hart
geniet weer van de kleine dingen
klaar voor een fonkelnieuwe start
28/1/2016
wr
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Vrijdag, januari 29, 2016 18:05 |
| Waar, mooi en goed beschreven! Greetzzz Pasje |
|
| teun hoek: | Donderdag, januari 28, 2016 19:46 |
| een goede raadgeving , als het aanslaat. th | |
| browneyegirl: | Donderdag, januari 28, 2016 19:28 |
| Mooi verwoord.! | |
| Aquarel: | Donderdag, januari 28, 2016 16:44 |
| Hoopgevend gedicht voor vele mensen. Wijze woorden ook. Mooi. Liefs, Aquarel |
|
| Mamke: | Donderdag, januari 28, 2016 16:40 |
| Ik ervaar steeds meer dat loslaten rust brengt, en dat is zo fijn! En dan is het leven zo slecht nog niet... | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, januari 28, 2016 16:38 |
| enkele weken voelde ik me die paria WR, ziek en eenzaam verbeten vechtend op de golven, de rust keert weer gelukkig. Hoe mooi en realistisch heb je dit verwoord. Fijne middag met lieve groet. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, januari 28, 2016 16:00 |
| heel mooi met heel veel plezier gelezen een groet janny |
|
| Avr: | Donderdag, januari 28, 2016 14:06 |
| Heel mooi verwoord! Vanuit eenzaamheid, door verandering, naar geluk! Graag gelezen! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: wervelende regenboog |  
|
|
| Gecontroleerd door: wervelende regenboog | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||