Konijnenvoer
KONIJNENVOER
Ooit had ik
Een iel vriendinnetje
Van amper 100 pond
Ze vrat haast niks
En snoepte nooit
Was mager maar gezond
Een slablad hier
Een wortel daar
Ik kon het niet meer aan
Nooit meer gebak
Of zakken chips
Nee, zelfs niet een banaan
Ik werd het zat
Naam haar toen mee
Naar Scheveningen
Naar de Pier
Vertelde dat ik dankzij haar
Ontdaan was van plezier
Dat konijnenvoer
Hoe vers dan ook
Mijn geluksgevoel aantast
Dat zij nu dus
Bij nader inzien
Niet goed bij mij past
Ik heb het daar
Snel uitgemaakt
Hield het voor gezien
Liet haar hand los
En ze was weg
Dat lukt
Bij windkracht tien....
Reacties op dit gedicht
| browneyegirl: | Vrijdag, januari 29, 2016 20:10 |
| Geweldig.!! | |
| mima: | Vrijdag, januari 29, 2016 13:25 |
| :D laughing my as off |
|
| Mamke: | Vrijdag, januari 29, 2016 11:32 |
| Hier moest ik hardop om lachen hahaha... Zo word een scheiding bijna leuk... | |
| windwhisper: | Vrijdag, januari 29, 2016 08:18 |
| glimlach...gone with the wind | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, januari 29, 2016 00:56 |
| wat een leuk schrijven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Henk Hoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2016 | ||
| Thema's: | ||