Beperkt
Ik kan nooit
de boeken lezen die ik wil
ook niet zijn als alle mensen
die ik ken
er is zoveel verschil
ik leef ook niet
zoals ik dat zou willen
het lukt mij nooit om
vaardigheden aan te leren
hoewel ik beperkt ben
is mijn verlangen groot
om te leven
voel ik zoveel tintelingen
hoor alle tonen
beleef toch ook mentale
fysieke ervaringen
van wat ik wel kan
daarvan weet ik
ja dat is weer aan mij gegeven
dan wordt ik stil
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Woensdag, februari 03, 2016 22:54 |
| Het verlangen om te leven is op zich al een zegen in mijn ogen. Mooi hoe je inziet dat je beperkingen hebt, maar dat je ook zeker kwaliteiten hebt. In jouw gedichten sprankel je. Liefs, Aquarel |
|
| Pascal Janssen: | Dinsdag, februari 02, 2016 21:01 |
| Mooie manier om dit te delen, schrijven is zeker een van de dingen war je goed in bent. Dus je laat je zeker niet afremmen door wat voor beperking dan ook. Greetzzz Pasje |
|
| Stroejaro: | Dinsdag, februari 02, 2016 15:35 |
| Heel indrukwekkend en zeer knap verwoord. Respect hiervoor. | |
| Avr: | Dinsdag, februari 02, 2016 15:29 |
| Ondanks je beperkingen, probeer je er toch het beste van te maken! Daarvoor mijn petje af! En ook voor het mooi verwoorden! mvg Avr | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, februari 02, 2016 11:54 |
| ja wat kan ik zeggen jij weet zelf wel wat het is je hebt het in mijn optiek geweldig verwoord en dat is al een gave gr.janny |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, februari 02, 2016 09:45 |
| Je hebt in elk geval de gave om hele mooie gedichten te schrijven, het laat zien hoe je met beperkingen nuttig en waardevol kunt zijn in stille genoegdoening. Een gedicht dat me raakt ! Warme groet Cor. Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, februari 02, 2016 09:39 |
| een inzicht in wat er om je heen leeft, verlangt , ervaart en aanvaardt. h. gr. teun indrukwekkend. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||