ontsporen
voorlopig
kan ik je
maar aandacht
geven.
mijn hart
behoort
nog niet
aan jou.
daarom mag ik
jouw liefde
nog altijd niet
beleven.
dit wil niet
zeggen
dat ik niet
van je hou.
mijn leven
is verward en
mijn geest loopt
naast zijn sporen.
telkens als ik
jou maar zie
betover je me
met jouw ogen.
niemand
zal het weten
maar ik voel me
zoals herboren.
maar tijden doen
veranderen
dat is wat ik
je kan beloven!
Metske,2016
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Woensdag, februari 03, 2016 22:15 |
| Mooie hoopvolle blik vooruit! Greetzzz Pasje |
|
| Aquarel: | Woensdag, februari 03, 2016 13:27 |
| Wie weet wat de toekomst brengt? Mooi, bevlogen gedicht. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: metske |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||