Plafond
Plafond
waar is de hemel gebleven
het lieflijk blauw is verdwenen
alles heeft een grauw tintje
het grauwe dat geen zon bemind
plafond van een douche cel
geen zonnestraal, wel waterstraal
zelfs sneeuw of hagel brengt ze mee
’t is als een verlaagd plafond
een bedreiging voor de hoofden
nu kan alles gebeuren
je ziet het aan de gezichten
en de frons in het voorhoofd
de petten en paraplu’s paraat
geen zonnebrillen en geen lach
haastige stappen naar het doel
niemand die het plafond betrouwd
ela
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Woensdag, februari 03, 2016 21:48 |
| Dat grauwe vind ik ook maar niks... Greetzzz Pasje |
|
| Aquarel: | Woensdag, februari 03, 2016 13:13 |
| Het was altijd mijn favoriete weer, dit. Lekker rustig op straat en ik krijg er koude wangen van. Nu ik buiten depressie ben, mis ik het zonnetje ook wel een beetje. Liefs, Aquarel |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, februari 03, 2016 11:35 |
| hier begint het (on)aardig te betrekken... | |
| windwhisper: | Woensdag, februari 03, 2016 11:11 |
| hier is het plafond gemengd, blauw en donker grijze wolken en af en toe een zonnestraal | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, februari 03, 2016 09:43 |
| Hier is het plafond nog lieflijk blauw Ela, straks gaat dat wellicht veranderen. Ik geniet er van op deze heuglijke dag. Zonnige groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||