verdriet
was weer bij mijn oudje op bezoek
het gaat met haar niet zo goed
haar tijd op aarde is bijna voorbij
mijn bezoekjes maken haar telkens blij
het doet mij pijn en verdriet
maak dat ze het niet aan mij ziet
elke keer geef ik haar moed
haar glimlach doet me zoveel goed
gelukkig heeft ze nog geen pijn
en hebben het samen nog fijn
en zolang als het nog kan
genieten we er van
hoop dat ik nog vaak kan gaan
vergeet nooit meer haar bestaan
het gaat met haar niet zo goed
haar tijd op aarde is bijna voorbij
mijn bezoekjes maken haar telkens blij
het doet mij pijn en verdriet
maak dat ze het niet aan mij ziet
elke keer geef ik haar moed
haar glimlach doet me zoveel goed
gelukkig heeft ze nog geen pijn
en hebben het samen nog fijn
en zolang als het nog kan
genieten we er van
hoop dat ik nog vaak kan gaan
vergeet nooit meer haar bestaan
Reacties op dit gedicht
| gedichtenlady: | Donderdag, juni 09, 2016 01:32 |
| Mooi ... Ik kan het begrijpen ... Ik heb ooit hetzelfde meegemaakt met mijn vader ... en hij is uiteindelijk gestorven ... |
|
| wervelende regenboog: | Vrijdag, februari 05, 2016 21:40 |
| fijn dat je haar nog zoveel steun kan geven tijdens haar ziekbed en jullie beiden er nog van kunnen genieten dikke knuff wr |
|
| Mamke: | Vrijdag, februari 05, 2016 19:07 |
| Poeh dat is heftig! Het afscheid voelen naderen is verdrietig en pijnlijk... Maar kan ook mooie momenten opleveren, probeer er zo bewust mogelijk van te zijn, want later koester je die momenten! | |
| Pascal Janssen: | Vrijdag, februari 05, 2016 16:23 |
| Mooi beschreven, erg liefdevol en een beetje treurig tegelijk. Sterkte! Greetzzz Pasje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: youkie | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||