Zachtjes klingelen de ijspegels
Zachtjes klingelen de ijspegels
in de wind een serene melodie.
Schuin en scheef schotst het
pakijs een onaantastbare illusie.
Koud schuurt de wind voorbij
een ijsbreker die door het pakijs
snijdt. Ver onder de min vecht
de mens een ongelijke strijd.
Ver van huis in een rechte lijn
door het krakende ijs;
fluit een ijzige wind een ontheemde
wijs. Omhullen de ijspegels in
zachte klanken; de gebeden van
de ijsbrekers die voor hun behouden
doortocht danken.
in de wind een serene melodie.
Schuin en scheef schotst het
pakijs een onaantastbare illusie.
Koud schuurt de wind voorbij
een ijsbreker die door het pakijs
snijdt. Ver onder de min vecht
de mens een ongelijke strijd.
Ver van huis in een rechte lijn
door het krakende ijs;
fluit een ijzige wind een ontheemde
wijs. Omhullen de ijspegels in
zachte klanken; de gebeden van
de ijsbrekers die voor hun behouden
doortocht danken.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, februari 07, 2016 13:58 |
| die koude gelukkig niet beleefd dit jaar, althans hier niet. Wel beeldend. th |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, februari 07, 2016 12:50 |
| Ik wens hen een behouden vaart , begeleid door de klingelende ijspegels. Mooi wintergedicht Willem. Warme groet. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, februari 07, 2016 12:22 |
| goed! | |
| windwhisper: | Zondag, februari 07, 2016 12:01 |
| ja dit is heel beeldend |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||