Sterrenhemel
Sterrenhemel
sterren als gaatjes
in het nachtelijk plafond
met ingebouwde lichtjes
meer dan druppels in de zee
ze flikkerden als een kling in de zon
alsof ze tegen elkaar praatten
kijk ze roepen anderen erbij
de mooiste schildering ooit gezien
de kijker ziet geen pad
probeert de puzzel op te lossen
lopen steeds verloren rond
tot hun ogen slaapwel zeggen
ela
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Dinsdag, februari 09, 2016 19:49 |
| Mooi Greetzzz Pasje |
|
| wervelende regenboog: | Dinsdag, februari 09, 2016 15:17 |
| een goede afsluiting van de dag! | |
| Willem B. Tijssen: | Dinsdag, februari 09, 2016 09:25 |
| Ontelbaar en niet te verklaren kan de mens slechts in verwondering naar een mysterie staren. Altijd daar als wij slapen gaan, voorspellen zij ons bestaan. | |
| teun hoek: | Dinsdag, februari 09, 2016 09:13 |
| ingedronken lichtjes die het ongekende mysterieus maken. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||