Een schitterend relikwie
een schitterend relikwie
ik heb altijd met
gretigheid gereikt
naar ultieme schoonheid
vond ontroering
en extase in de
mooiste muziek
zag de ziel
van een schilder in
een schitterend relikwie
verdwaalde in de
paradijselijke rankheid
van een beeldengroep
maar schrok ontzettend
van oceanen vol met
niet afbreekbare troep
kan schoonheid nog bestaan
als wij de zon boven dit
verschrikkelijk inferno op laten gaan
wil melker
10/02/2016
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Woensdag, februari 10, 2016 22:59 |
| alsjet mo wit nè -en merci voje woorden | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, februari 10, 2016 20:09 |
| Die schoonheid wordt teniet gedaan door de vele plastic rommel die wij zelf produceren, de zee ligt er vol van heb ik begrepen. De mentaliteit zal moeten veranderen, we moeten opnieuw worden opgevoed lijkt wel, dat is trouwens nooit te laat. Goed hier aangekaart Wil . Fijne avond wens ik je Anneke |
|
| Pascal Janssen: | Woensdag, februari 10, 2016 18:35 |
| We zijn er allemaal debet aan, Wil. We laten de boel verpieteren in onze drang naar meer en beter. Goed beschreven! Greetzzz Pasje |
|
| M-Rose: | Woensdag, februari 10, 2016 12:58 |
| een artistiek emotie-werk | |
| Avr: | Woensdag, februari 10, 2016 08:30 |
| Goede vraag, in een mooi gedicht! mvg Avr | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, februari 10, 2016 05:57 |
| goede morgen heel mooi weer! |
|
| windwhisper: | Woensdag, februari 10, 2016 04:44 |
| beeldend en zo duidelijk, | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||