Ademloze Huivering
Overkomt mij
in werkelijkheidsdromen
geen zuurstof krijg ik
dan door jou
sprakeloos ben ik
want jij bent mijn spreken
sidder bij de muziek
van je stem
waar ik zo van hou
door je ogen verruimt
mijn blik naar oneindig
jij lieve zielezuivering
zo zijn we elkaars onderkomen
stort je gedachtenstroom maar in mij
dan word ik onze zee
vul me steeds opnieuw
met ademloze huivering
in werkelijkheidsdromen
geen zuurstof krijg ik
dan door jou
sprakeloos ben ik
want jij bent mijn spreken
sidder bij de muziek
van je stem
waar ik zo van hou
door je ogen verruimt
mijn blik naar oneindig
jij lieve zielezuivering
zo zijn we elkaars onderkomen
stort je gedachtenstroom maar in mij
dan word ik onze zee
vul me steeds opnieuw
met ademloze huivering
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Woensdag, februari 10, 2016 18:43 |
| Liefdevol en intens geschreven dit, heel mooi! Greetzzz Pasje |
|
| Avr: | Woensdag, februari 10, 2016 14:13 |
| Mooi! Met passie! mvg Avr | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, februari 10, 2016 12:17 |
| tjonge... | |
| windwhisper: | Woensdag, februari 10, 2016 11:11 |
| hartstochtelijk schrijven | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, februari 10, 2016 09:39 |
| Deze liefde is de zuurstof van leven Cor, koester dat want het is waardevol. heel mooi dit. Fijne dag . Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, februari 10, 2016 09:34 |
| liefdevol en ondersteunend. th | |
| Mamke: | Woensdag, februari 10, 2016 09:12 |
| Ik zou willen dat er iemand zo over mij schreef... Mooi hoor! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||