rust maar mijn liefste
de wind neemt wel het land
er zijn alleen wat bomen
en een lege hand
open maar niet je ogen
ik ben wel het schrift
wat wil je schrijven
of mis je de pen in je hand
weet je ik kan niet slapen
denk aan het verlaten land
er waren hier zoveel bomen
nu zie ik alleen voetstappen
in het zand
Mamke: | Woensdag, februari 10, 2016 19:33 |
Prachtig! | |
Pascal Janssen: | Woensdag, februari 10, 2016 19:09 |
Erg mooi Wijnand! Greetzzz Pasje |
|
Dreaming Star : | Woensdag, februari 10, 2016 18:54 |
Het zoveelste wat in een bouwput veranderd... eeuwig zonde. Maar mooi gedicht. | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: wijnand. | ||
Gepubliceerd op: 10 februari 2016 | ||
Thema's: |