Ergens lacht een kind
ergens lacht een kind
soms speelt
de tijd met
stemming en licht
verandert
het zicht op
pleinen en straten
die andere
kleuren op deuren
en ramen dragen
haast heeft
in traagheid nog
geen plaats gekregen
het groen
rust zonder wind
ergens lacht een kind
stukjes decor
uit het toneel
van mijn jeugd
die steeds vaker
mijn gedachten bewonen
in korte dagdromen
wil melker
13/02/2016
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Zaterdag, februari 13, 2016 18:02 |
| Beeldend, mooi om te mogen meekijken. Graag gelezen weer. | |
| Pascal Janssen: | Zaterdag, februari 13, 2016 16:12 |
| Mooie terugblik in jouw leven, Wil. Ik heb graag even meegekeken. Greetzzz Pasje |
|
| Cor van Vliet: | Zaterdag, februari 13, 2016 11:16 |
| Laat het elke dag een geslaagde voorstelling zijn beste Wil | |
| teun hoek: | Zaterdag, februari 13, 2016 11:02 |
| een jongelingslach die na schatert doch de lach leeft nog.th | |
| ela: | Zaterdag, februari 13, 2016 10:07 |
| De enigen die nog ongebreideld.. kunnen en mogen lachen zijn de kinderen. De onwetendheid help hen er door. ela |
|
| Mamke: | Zaterdag, februari 13, 2016 09:50 |
| Mooi! Vroeger leek de tijd vaker stil te staan, was er niet zoveel haast.... En ook niet meer meer meer.... Het mag wel wat minder... | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, februari 13, 2016 09:35 |
| Soms zijn er die momenten van heimwee naar het kind van vroeger, dagdromen vol mooie herinneringen op onze oude dag. Zonnige gedachten spelen nu door het brein. Ik wens je een zonnig weekend Wil. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||