In één beeld
dans jij als de fee van de nacht
in wit gewaad
die mijn vertragend beeld verzacht.
Een afstand
die ons op de rode loper laat schrijden
tot de horizon
waar jouw silhouet duurzaam kan schijnen.

In één beeld
dans jij als de fee van de nacht
om de waakvlam
te koesteren tijdens je surveillance
Die komeet
wat explodeert in mijn universum
voel ik jouw vuur
die je deelt in mijn bonzend centrum.

Met één beeld
samen in een herinnering ver van hier
voelt mijn maag
van een stromend beekje tot een kolkende rivier.
Aan de horizon
voor die voeding van de verboden vrucht
zonder het spel
van deurtje open deurtje dicht als in een klucht.