Geboetseerd
Ik verlang niet naar jou
niet naar jouw lichaam
je theatrale omhulsel
je ongeloofwaardige blik
het verdriet waarin je leeft.
Het is niet jouw fluweel
jouw verlangende orgaan
je reikhalzende nachtkus
je zelfgemaakte portret
wat je continu blootgeeft
Ik heb geen heimwee
naar jouw dynamiek
jouw extroverte attitude
je onverstaanbare gedrag
dat aan je karakter kleeft.
Maar ik ben toch niet gek
hoe jouw geaardheid was
achter de mens van jouw schild
zag ik de natuurlijke vrouw
waarmee ik dialogen heb beleefd.
niet naar jouw lichaam
je theatrale omhulsel
je ongeloofwaardige blik
het verdriet waarin je leeft.
Het is niet jouw fluweel
jouw verlangende orgaan
je reikhalzende nachtkus
je zelfgemaakte portret
wat je continu blootgeeft
Ik heb geen heimwee
naar jouw dynamiek
jouw extroverte attitude
je onverstaanbare gedrag
dat aan je karakter kleeft.
Maar ik ben toch niet gek
hoe jouw geaardheid was
achter de mens van jouw schild
zag ik de natuurlijke vrouw
waarmee ik dialogen heb beleefd.
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Dinsdag, februari 16, 2016 18:50 |
| Mooie blik in je verleden! Greetzzz Pasje |
|
| Stroejaro: | Dinsdag, februari 16, 2016 10:22 |
| Mooi geschreven. | |
| Mamke: | Dinsdag, februari 16, 2016 09:16 |
| Zoals vele mensen zich tegenwoordig achter een masker verschuilen... Durf jezelf te zijn, want ieder mens is bijzonder, dus uniek! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||