Even denken aan een moment
zoveel jaren geleden
dat ik mezelf nog als kind ken
ik nu volledig anders ben in het heden
Denkend aan hoe ik vroeger was
dat ik met een jongen op een bank zat te praten
iemand uit het speelplein en niet uit de klas
dat hij mij toen nog niet was aan het haten
Dat ene beeld voor mijn ogen
laat zoveel tranen vloeien
die jongen is van mij weggevlogen
omdat ik teveel in het leven heb zitten knoeien
Ik denk enkel maar aan dat beeld
dat ik met die jongen zat te praten
ik was als kind verliefd op hem
maar heb hem van die éne dag moeten achterlaten
(het gedicht gaat over mezelf)
Anneke Bakker: | Zaterdag, februari 20, 2016 11:27 |
Jammer van die ene verknoeide dag Raissa, Toch wens ik jou heel veel liefde en geluk. Met lieve groete. Anneke |
|
Avr: | Zaterdag, februari 20, 2016 11:03 |
Nooit leuk, liefdesverdriet! Maar als kind zijnde groei je gelukkig daar ook weer overheen. Dat blijkt wel uit je 1e strofe! mvg Avr | |
teun hoek: | Zaterdag, februari 20, 2016 10:46 |
jezelf weer op die bank plaatsen en ontdekken wat er opnieuw mogelijk is. Lukt vast th |
|
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
Gepubliceerd op: 20 februari 2016 | ||
Thema's: |