Grenswaarden
In tegenstelling tot voorheen
Is niet elke nacht oneindig lang
Zo is elke eerdere
Nacht geweest
Tot dat mijn verlichting kwam
Echter concludeer ik niet
Dat ik zonder die onzekerheid
Leven kan
Een verlossend woord heeft mij bevrijd
Maar er is nog steeds angst
Samengesmolten harten
Zijn lang geleden uiteen gerukt
Gescheiden, voor het betere
Het mijne nog steeds stuk
Voltooid ben ik
Van jou verwijderd te zijn
Toch is de nacht nog vaak donker
Komt de duisternis dichtbij
Ik hoef niet meer terug
Verzoek je geen liefde te verstrekken
Maar toch vraagt het hart jou smekend
Mij een veilige deken
Toe te dekken
Is niet elke nacht oneindig lang
Zo is elke eerdere
Nacht geweest
Tot dat mijn verlichting kwam
Echter concludeer ik niet
Dat ik zonder die onzekerheid
Leven kan
Een verlossend woord heeft mij bevrijd
Maar er is nog steeds angst
Samengesmolten harten
Zijn lang geleden uiteen gerukt
Gescheiden, voor het betere
Het mijne nog steeds stuk
Voltooid ben ik
Van jou verwijderd te zijn
Toch is de nacht nog vaak donker
Komt de duisternis dichtbij
Ik hoef niet meer terug
Verzoek je geen liefde te verstrekken
Maar toch vraagt het hart jou smekend
Mij een veilige deken
Toe te dekken
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Maandag, februari 22, 2016 21:52 |
| Voelbaar verdriet met een ook duidelijke wil om door te gaan. Greetzzz Pasje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Maud1997 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||