bij het venster
er staat een man bij het venster
met een vel papier
gaat hij het zo verscheuren
of blijft het nog een tijdje heel
al een aantal minuten
tuurt hij door het raam
naar de margrieten
in de pas aangelegde tuin
ze bloeien naar behoren
al waren er een aantal dood
er groeien er nog voldoende
voor een volmaakt boeket
hij genoot er van
en van zijn vrouw in het pak
ze waren bijzonder
totdat een ziekte hen brak
Reacties op dit gedicht
| verdrietige schildpad: | Zondag, maart 06, 2016 19:54 |
| Mooi geschreven. Dank voor je lieve reactie. Ik zet mijn beste beentje voor. Liefs. | |
| wervelende regenboog: | Woensdag, februari 24, 2016 12:09 |
| mooi en droevig tegelijk | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, februari 24, 2016 11:04 |
| Het genot van vrouw en bloeiende bloemen maakt het leven aangenaam Wijnand. Zonnige dag wens ik je . Anneke |
|
| Mamke: | Woensdag, februari 24, 2016 09:58 |
| Mooi maar droef gedicht! | |
| Willem B. Tijssen: | Woensdag, februari 24, 2016 09:53 |
| Ook wat aangedaan is door het leven kan voldoening geven. Bloemen bloeien ook tussen het leed, dat soms leven heet. |
|
| teun hoek: | Woensdag, februari 24, 2016 09:50 |
| mooi , wij kijken mee. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||