Verwarde geest.
Door alles wat hem is overkomen.
Ooit een geweest,
nu bestaande uit verschillende personen.
Ik weet het weegt zwaar op jou,
te weinig tijd, niet altijd wetend wat je doet.
Maar weet, je staat niet alleen in de kou,
we staan altijd naast je, besef dit goed.
Ook al maken we het vaak zoveel moeilijker, je leven,
we zijn eigenlijk een geheel.
Steeds door elkaar omgeven,
en jij bent het belangrijkste deel.

Vergeef ons dat we je leven vaak overnemen,
zo is het steeds geweest, en zal het steeds zijn.
Dat we je tijd even lenen,
om je te beschermen tegen de pijn.
Voornamelijk die van het verleden,
die je nooit mag leren kennen of toch alles niet.
Maar ook soms in het heden,
als je wordt overspoeld door verdriet.

Bedankt voor je grote begrip,
en de samenwerking die is ontstaan.
We verliezen nu even de grip,
op ons eigen bestaan.
De reden hiervoor kennen we allemaal,
onze koppigaard, met wie het helemaal niet gaat.
Hij gaat met de energie aan de haal,
het is zo dat hij met een voet in de afgrond staat.
Samen staan we sterk,
en we moeten nog even zoeken naar iets wat hem echt helpen kan.
Het is veel werk,
en je merkt er teveel van.
Toch werk je samen aan onze zijde,
tracht je hem wat verlichting te geven,
van zijn onnoemelijke lijden,
ook al dreigt hij te stoppen met ons leven.
Je geeft hem alle liefde die je voor hem kent,
ook al weten we allemaal heel goed,
dat je het vaak niet leuk vindt, als hij in de buurt is, hoe je dan bent,
onze hypere adolescent, in overdrive, vol goede moed.

Sorry voor de complete chaos in je hoofd,
zo erg is het al heel lang niet meer geweest.
Je voelt je heel de dag als verdoofd,
alsof het duister je leven overheerst.

Wij