Ik weet het niet
Ik wil je iets vertellen.
Met een paar woorden en niet om jou te beknellen.
Ook al is het tegen een dichte deur.
Ook al wens jij misschien dat ik op hou met deze sleur.
Diep van binnen weet ik dat jij mij niet hoort.
Diep van binnen wil jij niet meer door mij worden gestoord.
Ergens was ik je even kwijt in de laatste weken.
Het als maar aanwezige gevoel, is voor mij een niet te negeren teken.
Ik probeer je zwart te maken in mijn gedachten.
Met mijn hart probeer ik je te verachten.
Ik kan dit echt niet, ik geef om jou.
Ergens is dit zo gelopen, maar niemand die dit wou.
Ik hou van ...
Of tenminste ik geef om ...
Ik wil ...
Ik mis ...
Nergens zoek ik je nog op.
Geen foto, geen blik of zachtjes geklop.
Vergeten is echt wat ik probeer.
Loslaten is waar ik nu bij zweer.
Ondanks de pijn die je mij gaf.
Wil ik je vergeven en dat klinkt misschien maf.
Jij hebt ook pijn gehad.
En was mij uiteindelijk blijkbaar goed zat.
Nu ben ik even tot stilstand gekomen.
Niet meer over vandaag of morgen dromen.
Terugkijken is wat ik doe.
Jou niet in mijn leven, maakt mij moe.
Ik hoop dat je nu weer even uit mijn gevoelsleven verdwijnt.
Tot dat je weer als een onbeantwoorde kwelgeest verschijnt.
Met een paar woorden en niet om jou te beknellen.
Ook al is het tegen een dichte deur.
Ook al wens jij misschien dat ik op hou met deze sleur.
Diep van binnen weet ik dat jij mij niet hoort.
Diep van binnen wil jij niet meer door mij worden gestoord.
Ergens was ik je even kwijt in de laatste weken.
Het als maar aanwezige gevoel, is voor mij een niet te negeren teken.
Ik probeer je zwart te maken in mijn gedachten.
Met mijn hart probeer ik je te verachten.
Ik kan dit echt niet, ik geef om jou.
Ergens is dit zo gelopen, maar niemand die dit wou.
Ik hou van ...
Of tenminste ik geef om ...
Ik wil ...
Ik mis ...
Nergens zoek ik je nog op.
Geen foto, geen blik of zachtjes geklop.
Vergeten is echt wat ik probeer.
Loslaten is waar ik nu bij zweer.
Ondanks de pijn die je mij gaf.
Wil ik je vergeven en dat klinkt misschien maf.
Jij hebt ook pijn gehad.
En was mij uiteindelijk blijkbaar goed zat.
Nu ben ik even tot stilstand gekomen.
Niet meer over vandaag of morgen dromen.
Terugkijken is wat ik doe.
Jou niet in mijn leven, maakt mij moe.
Ik hoop dat je nu weer even uit mijn gevoelsleven verdwijnt.
Tot dat je weer als een onbeantwoorde kwelgeest verschijnt.
Reacties op dit gedicht
| verdrietige schildpad: | Woensdag, juni 08, 2016 16:45 |
| Beste GVR, Hoe is het? Ik hoop dat alles goed gaat. Hoop je gauw weer eens te lezen op gedichten-freaks. Liefs |
|
| verdrietige schildpad: | Woensdag, maart 02, 2016 19:01 |
| Het is stil zonder jou. Hoop je gauw weer te lezen. Geef niet op! Je bent het waard! | |
| september: | Vrijdag, februari 26, 2016 23:51 |
| Liefde kan veel pijn doen, als we in liefde zijn en ook als de liefde voorbij is. Kan die ander elk moment in de gedachten zijn. Goed omschreven gedicht over liefdesverdriet. | |
| verdrietige schildpad: | Vrijdag, februari 26, 2016 20:44 |
| misschien kan je wat je nu aan ons vertelt aan haar vertellen door haar te schrijven. Je hoeft het niet perse op te sturen. Het lucht op. Tenminste dat deed het bij mij. Veel sterkte. | |
| Avr: | Donderdag, februari 25, 2016 23:33 |
| Lastig, het niet zonder, maar ook niet met elkaar kunnen leven! Het heeft dan meer weg van een knipperlicht relatie! mvg Avr | |
| Pascal Janssen: | Donderdag, februari 25, 2016 21:52 |
| Poeh dad lastig, zo'n gevoelens voor iets wat niet meer kan. Sterkte en greetzzz Pasje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: GVR | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||