haast
een meisje loopt
door de haast vergeten wereld
tussen brokstukken en dromen
terwijl ze haar hand
op de schouder van een oude man legt
en zachtjes vraagt,hoe gaat het
hij kijkt haar aan als een schaduw
die het bommengeweld stilt
ze laat hem gaan en noch heel vaak
denkt zij terug
aan de haast vergeten wereld
door de haast vergeten wereld
tussen brokstukken en dromen
terwijl ze haar hand
op de schouder van een oude man legt
en zachtjes vraagt,hoe gaat het
hij kijkt haar aan als een schaduw
die het bommengeweld stilt
ze laat hem gaan en noch heel vaak
denkt zij terug
aan de haast vergeten wereld
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Maandag, februari 29, 2016 21:48 |
| Poeh, triest maar mooi in woorden gevangen. Succes en greetzzz Pasje |
|
| metske: | Maandag, februari 29, 2016 19:53 |
| supermooi hoor | |
| G. Pouchong: | Maandag, februari 29, 2016 17:22 |
| Mooi beeld roep je op. En we hadden dezelfde gedachte: haast in de betekenis van "bijna". | |
| Johny Donovan: | Maandag, februari 29, 2016 16:08 |
| ja,ja mooi | |
| Avr: | Maandag, februari 29, 2016 12:16 |
| Wat een oorlog allemaal te weeg brengt! Goed verwoord! mvg Avr |
|
| teun hoek: | Maandag, februari 29, 2016 11:25 |
| bijzonder. th | |
| Anneke Bakker: | Maandag, februari 29, 2016 11:24 |
| Het oorlogsgeweld , daar kunnen we haast niet meer omheen Roosje, we hebben te veel haast. Lieve groet. Anneke |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, februari 29, 2016 11:14 |
| rakend de sfeer van dood en verderf verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: roosjerood | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 29 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||