Het spijt me dat ik jou gekwetst heb,

Het spijt me dat ik jou pijn heb gedaan,

Het spijt me dat ik jou ver weg heb gejaagd.

Je bent je eigen weg gegaan. Dat was de juiste stap.

Ik moest eerst mijn eigen innerlijke reis maken en

grip krijgen op wat me was overkomen. Als je niks meer

kan door zenuwen die niet meer willen meewerken en je

geest ook soms doet wat het wil door erg somber te zijn

wordt je wereld een heel stuk kleiner. Dat duurde een

hele tijd pas vorig jaar kroop ik weer langzaam uit mijn

schulp en kwamen er nieuwe mensen in mijn leven.

Het gaat met vallen en opstaan.

Ik wil je zeggen dat je altijd een plek in mijn hart zal

houden. Vergeven kan je me misschien niet, maar vergeten

zal ik je niet.