eindeloze nacht
de nacht duurde eindeloos lang
terwijl ik naar de donkere wolken keek
mijn ogen sluiten lukte me niet
want beelden van het verleden
deden de toekomst vergeten
ieder uur luiden de klokken
en vreemd genoeg werd ik wakker
met op het aanrecht geurende koffie
alsof de dag toch nog wat toekomst bracht
terwijl de nacht een verleden was
terwijl ik naar de donkere wolken keek
mijn ogen sluiten lukte me niet
want beelden van het verleden
deden de toekomst vergeten
ieder uur luiden de klokken
en vreemd genoeg werd ik wakker
met op het aanrecht geurende koffie
alsof de dag toch nog wat toekomst bracht
terwijl de nacht een verleden was
Reacties op dit gedicht
| Jadzia: | Vrijdag, maart 17, 2017 10:35 |
| Ik ken die lange eindeloze voortslepende nachten ook. |
|
| september: | Donderdag, maart 03, 2016 19:37 |
| Mooi geschreven! Liefs | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, maart 03, 2016 15:55 |
| ja herkenbaar mooi | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, maart 03, 2016 09:48 |
| er komt altijd weer verlichting opdagen Roosje mooi geschreven fijne dag wr |
|
| teun hoek: | Donderdag, maart 03, 2016 09:21 |
| zo kan de dag de oplossing bieden . Geniet van de koffie, doch juist die , zegt men, zorg voor slapeloosheid. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: roosjerood | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2016 | ||
| Thema's: | ||