Ingetrokken bij een ander gezin,
Maar daar zit ik niet over in...

Ik mis mijn ouders en hoe het was,
Dit is niet meer zo en niet sinds pas...

Jaren oorlog in huis om de kleinste dingen,
Gewoon om maar gelijk te winnen.

Dus de keuze was niet lastig,
Bij mijn vriend en ouders in huis leek prachtig.

Geweldige mensen, stuk voor stuk...
Mijn mening niet kunnen uiten, dat is ruk.

Niet kunnen zeggen dat ik me aan iets irriteer...
Hierdoor wordt het steeds moeilijker, keer op keer...

Leven met mensen, dag op dag.
Steeds maar weer verschijnen met een brede lach.

Ik mis hoe het was, niet sinds pas.
Ik wilde dat het ooit weer zo kon zijn, maar helaas, ik ben niet meer 'klein'.