Decorum van vlaggen
decorum van vlaggen
hoe speels
joviale bestuurders
ook lachen er is altijd een
netwerk van achterklappen
dus spreken eminenties
grijs en blasé hun
stortvloed vol gladde woorden
is alle transparantie passé
in een decorum van vlaggen
glimmen verstolen de laarzen
grommen onzichtbare
rupsen hun dreigend geluid
balt een woedende massa
eendrachtig de vuist
met agressie die
in het onderbuikse huist
nog lopen duizenden voeten
radeloos zoekend hun weg
omdat oorlogsgeweld hen
huis en haard heeft ontzegd
wil melker
13/03/2016
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, maart 13, 2016 15:52 |
| het verdriet van de machtelozen. th | |
| John Kroos: | Zondag, maart 13, 2016 15:40 |
| Zoals de zon nu schijnt, ligt de schijn daar anders.. Helaas te bekend Graag gelezen en hartelijke groet, John |
|
| wervelende regenboog: | Zondag, maart 13, 2016 10:28 |
| poppenkast van de bovenste stoffige plank waar nodig een poetsdoek overheen moet krachtig verwoord zonnige dag Wil wr |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, maart 13, 2016 08:58 |
| De waardigheid van al dat vlagvertoon zegt zo weinig, men zou al die banieren op halfstok moeten laten wapperen als eerbetoon aan al de oorlogsslachtoffers. Met diep respect dit gedicht gelezen Wil. Zonnige zondag gewenst. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2016 | ||
| Thema's: | ||