De olijftak
de olijftak
ik ben alle
staties afgegaan
stil gestaan op
zijn lijdenspad
met in mijn hand
nog de olijftak
uit gethsemane
na de zegetocht
langs palmen en
juichende mensen
zitten zij nu aan het
laatste avondmaal
in saamhorigheid
naast angst en wensen
hij is veroordeeld
draagt zijn kruis
en doornenkroon
langs de hoon van
hen die hem verachten
om zijn liefde en geloof
zijn dood verwachten
in de stilte
van het graf hebben
vrouwen hem gewassen
op witte kleden gelegd
onzekerheid rolt stenen
die zijn rustplaats sluiten
zoals ooit is voorzegd
hij is opgestaan
op de zondagmorgen
met liefde en hoop naar
de volgelingen gegaan
door zijn verschijnen
zullen zij het woord
wereldwijd verspreiden
wil melker
16/03/2016
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, maart 16, 2016 18:57 |
| dat wonder nabestaanden aangedaan moge ons vandaar tot mee gaan leven worden gezonden. groet, hans |
|
| teun hoek: | Woensdag, maart 16, 2016 11:30 |
| een knap overzicht om zo met een olijftak uit Gethsemane de geschiedenis van lijden weer te geven. Een goede tijd gewenst Wil. Pasen volgt snel. |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, maart 16, 2016 08:43 |
| Met het verspreiden begin jij hier al Wil, en hoe! Ben diep ontroerd door dit droefmooie gedicht dat zo past op deze weg naar Zijn Opstanding. Een compliment voor dit werk en een zonnige dag wens ik je toe. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2016 | ||
| Thema's: | ||