Continuïteit
Continuïteit
Aan het einde van de rivier
waar het water meewarrig stagneert
en de wind zijn laatste adem uitblaast,
Daar is de oever bezaaid met levenskracht
Het gras is nimmer zo groen geweest.
Bloemen ontspruiten als bloeiend tapijt
en dragen hun blaadjes als een kroon
Met gratie en fierheid zoals een koningin
Bomen verstrengelen hun wortels met elkaar
wat kracht ter aarde brengt.
Ze schenken leven aan de natuur
om zo terugkerende continuïtiet te creëren
Reacties op dit gedicht
| John Kroos: | Zondag, maart 20, 2016 15:11 |
| Als ik dit zo lees, jouw ziele roerselen mag aanschouwen, begrijp je misschien dat ik je al een tijdje gemist heb hier.. Warme groet, John |
|
| Stroejaro: | Zondag, maart 20, 2016 08:56 |
| Prachtig!! | |
| teun hoek: | Zaterdag, maart 19, 2016 18:42 |
| zo is elke delta een oase. h. gr. teun. mooi |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, maart 19, 2016 18:21 |
| heb genoten!! | |
| Willem B. Tijssen: | Zaterdag, maart 19, 2016 17:37 |
| Wat in de herfst en winter afsterft geeft de komende lente ons terug in een wonderbaarlijke natuur schoonheid. fraai gedicht. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kimmytje |  
|
|
| Gecontroleerd door: kimmytje | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2016 | ||
| Thema's: | ||