Die tuin.
Verstilde plek
tussen stadse drukte
Idyllische tuin in Jeruzalem
Een grot als graf
onaangetast nog
van ’t kruis genomen wachtte het Hem.
Het leek gedaan
met deze Jezus
zijn wond’ren staarden Hem nog na
Rollende steen
afgesloten leven
verzegeling volgde weldra.
Soldaten moesten
’t graf bewaken
Opstanding ? , wegname, sneed men de pas.
Vrienden in angst
Sanhedrin in spanning.
Een hemel die gesloten was.
Pesach was daar
zegels verbraken
soldaten vluchten tuimelend heen
Een open graf
’t hernieuwde leven
bruiste rond weg genomen steen.
th