Witte donderdag (3)
Bloedend en zwetend
door mensen verlaten
Zijn handen geketend
door Roomse soldaten.
Ondanks Zijn macht
liet Hij zich leiden
naar 't kruis dat wacht
't zal mij bevrijden
Het 't recht verbogen
door vals getuigen
Zijn mededogen
kon men niet buigen
De leugen waaide
hij kende Hem niet
de haan die kraaide
een klagers lied
Gespuwd, geslagen
in deze nacht
om mij te dragen
aan 't kruis dat wacht.
(Matheus 26:36-75)
www.robertdoek.nl
Reacties op dit gedicht
