Dicht op de huid
(bij de Pieta van Michelangelo)
Ik nam je
op mijn schoot
vlak na dat je was gekomen
door bloed en bloot
zag ik voor het eerst
je gezicht
op het moment
dat mijn adem
werd ontnomen
heb jij je opgericht
ik nam je
op mijn schoot
bij de geboorte van je dood
door bloed en bloot
zie ik voor het laatst
je gezicht
op het moment
dat jouw adem
werd ontnomen
heb jij je opgericht
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, maart 25, 2016 14:14 |
| staat vader voor een gericht voor het recht gaan, moeder voelt de kringloop aangenomen open gekomen ontsloten aan, wie zou zich haar zoon willen vinden. hans |
|
| teun hoek: | Vrijdag, maart 25, 2016 11:03 |
| grijpend geëtst. th goede dagen Cor. |
|
| wervelende regenboog: | Vrijdag, maart 25, 2016 10:29 |
| een moederhart breekt bij het zien van haar geliefde zoon maar zij weet dat het niet voor niets is |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, maart 25, 2016 08:50 |
| Met eerbied dit mooie geschetste beeld gelezen Cor, zo passend op Goede Vrijdag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2016 | ||
| Thema's: | ||