Kon ik toch maar in jouw armen uithuilen,
kon ik toch maar even de kilte voor warmte verruilen.
Kon ik toch maar even in jouw armen wegdromen,
kon ik toch maar leven in plaats van dat tranen stromen.
Kon ik toch maar even bij jou mezelf mogen zijn,
kon ik toch maar even vergeten al mijn smart en al mijn pijn.
Kon ik toch maar even weer echt mens zijn,
kon ik toch maar even ontsnappen aan al die schone schijn.
Kon ik toch maar even weer echt leven in plaats van dromen...
Dan zou ik jou de wereld en nog veel meer doen toe komen!