Anders.
Anders.
Aarzeling was er
in ’t herkennen
vandaag was anders dan voorheen
nieuw lichaam
met het oud verweven
anders zo het nu hier verscheen.
In aardse taal
uit een cocon verrezen
zoals een vlinder zich vol kleur onthult
uit schijnbaar niets
een ander wezen
ons met innerlijke verrukking vult.
Zal zo ons zijn
zich straks ontplooien
geschoond van alle aardse last
ontstegen uit
tijd gebondenheid
iets dat in Gods ruimte past.
th
Aarzeling was er
in ’t herkennen
vandaag was anders dan voorheen
nieuw lichaam
met het oud verweven
anders zo het nu hier verscheen.
In aardse taal
uit een cocon verrezen
zoals een vlinder zich vol kleur onthult
uit schijnbaar niets
een ander wezen
ons met innerlijke verrukking vult.
Zal zo ons zijn
zich straks ontplooien
geschoond van alle aardse last
ontstegen uit
tijd gebondenheid
iets dat in Gods ruimte past.
th
Reacties op dit gedicht
| verhavert: | Donderdag, maart 31, 2016 18:22 |
| ik hoop zo teun prachtig je woorden |
|
| Willem B. Tijssen: | Donderdag, maart 31, 2016 13:08 |
| Eens ontdaan van alle last zullen we ooit onbevangen voor de essentie van ons leven kunnen kiezen. | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, maart 31, 2016 12:00 |
| mooi deze gevoelde transformatie in woorden gevat Teun | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, maart 31, 2016 11:41 |
| Als ik dan tóch zou moeten veranderen dan het liefst een bonte vlinder ontplooit uit de cocon en dan te vliegen door Gods ruimte zonder last. Mooi dit Teun fijn om te lezen. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2016 | ||
| Thema's: | ||