zij die mijn ogen laten stralen
ze heeft soms pieken en dan weer dalen
ook al leeft ze met engelen en demonen
ik wil toch elke dag weer bij haar komen
ze zit soms met twijfels over mij
ze voelt zich beetje gevangen in haar eigen lijf
misschien omdat ik niet genoeg over haar schrijf
ze voelt haar niet altijd even bij haar zelf
maar haar hart zit denk ik wel bij mij, voor de helft
alleen hoor ik niks meer van haar
misschien heeft ze haar woorden voor mij niet klaar
en ziet ze haar toekomst met mij niet meer zitten
ik vraag niet aan haar dat ze over mij moet inzitten
ik hoop alleen dat ze aan mij terugdenkt
als een toffe kerel
die enorm veel om haar wil geven
die kerel wil voor haar kunnen leven