In perspectiefloze kou
in perspectiefloze kou
jij had de zon
al lang niet meer
vol zien schijnen
ik zag de kleuren
uit je gezicht en
ogen verdwijnen
je leefde al sober
op wikken en wegen
wist niets meer te geven
ooit had je bollen geplant
in zwart vruchtbare aarde
met warm groene hand
maar het winterde lang
in perspectiefloze kou
toch openen zij nu voor jou
met stralende kleuren en
in hun nieuwe licht zie ik
de lentelach weer op je gezicht
wil melker
06/04/2016
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Woensdag, april 06, 2016 14:24 |
| uit de winter herrezen. th |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, april 06, 2016 11:35 |
| warmte en kleur doen wonderen fijne lentedag Wil wr |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, april 06, 2016 09:13 |
| Met veel geduld komen de bollen tot bloei en op een zonnige dag ook weer de lentelach, een kleurrijk gezicht. Geniet van beide Wil. Zonnige groet . Anneke |
|
| Avr: | Woensdag, april 06, 2016 08:36 |
| Liefdevol, en mooi beeldend verwoord! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2016 | ||
| Thema's: | ||