Bewondering voor jou
Ik zag je voor de eerste keer
je was voor mij de perfecte vrouw
waar ik zoveel van heb geleerd
en zoveel van houd
Je was sociaal
iedereen ziet je graag
je spreekt met iedereen de juiste taal
jou zijn, heb ik elke dag gevraagd
Toch begreep je er niet veel van
boos was je op wat ik zei
jou worden was mijn enig plan
maar daarin was ik niet vrij
Ik kon enkel naar je opkijken
je bewonderen van wie je was
ik kon je niet ontwijken
ook al zat ik gespannen in de klas
In de pauze kwam ik naar je toe
gezellig met je praten
jou werd ik nooit moe
ik keek naar je op, zou je nooit haten
(waargebeurd, keken naar een opvoedster uit school vroeger)
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Donderdag, april 07, 2016 20:11 |
| is jezelf worden niet een beter idee? iedereen is gelijk...de een niet meer waard dan de ander |
|
| teun hoek: | Donderdag, april 07, 2016 17:46 |
| fijn als je die bewondering vast kunt houden. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2016 | ||
| Thema's: | ||