in de kroeg
ik vond mijzelf terug in een kroeg
daar waar zij mijn naam nog eens vroeg
ze was een beetje dronken ze was in het bier gezonken
ik zei haar dat ze maar beter aan het water zou beginnen
dan konden we samen een nuchter gesprek verzinnen
maar ze gaf niet toe en ze schonk mij de alcohol vol
samen zeiden we dan maar schol
op de kennismaking en het verder verloop
ze gaf mij terug een beetje hoop
alleen ik zag in haar ogen dat ze een beetje verdriet had
de reden was, ze was een beetje zat
ze treurde om een paar oorzaken
gelukkig was ik er om haar het leven terug te volmaken
ik zei tegen haar je komt er wel weer bovenop
ik zag in haar ogen dat ze weer straalde vol op
ik die haar terug hoop heb gegeven
zij die terug verder als vrienden met mij wil leven
daar waar zij mijn naam nog eens vroeg
ze was een beetje dronken ze was in het bier gezonken
ik zei haar dat ze maar beter aan het water zou beginnen
dan konden we samen een nuchter gesprek verzinnen
maar ze gaf niet toe en ze schonk mij de alcohol vol
samen zeiden we dan maar schol
op de kennismaking en het verder verloop
ze gaf mij terug een beetje hoop
alleen ik zag in haar ogen dat ze een beetje verdriet had
de reden was, ze was een beetje zat
ze treurde om een paar oorzaken
gelukkig was ik er om haar het leven terug te volmaken
ik zei tegen haar je komt er wel weer bovenop
ik zag in haar ogen dat ze weer straalde vol op
ik die haar terug hoop heb gegeven
zij die terug verder als vrienden met mij wil leven
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, april 10, 2016 19:12 |
| ergens in geloven, eop durven te hopen en de liefde beleven... die staan in de waar te maken kringloop, ze wordt er door je graag aangegaan in opgenomen hans |
|
| Avr: | Donderdag, april 07, 2016 21:15 |
| Mooi! Dit hoop doet leven gedicht! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2016 | ||
| Thema's: | ||