Voor .....
soms zo moeilijk de weg te belopen
waarvan de hindernis onzichtbaar
maar toch ondanks het weten
wat op je wacht
ga je met pijn in het hart
en tranen achter ogen toch lopen
dan op de weg terug
valt er met harde klap een steen
ook onzichtbaar als teken
en voel je verlichting
ben je dankbaar dat je bent gegaan
christa
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Vrijdag, april 08, 2016 17:55 |
| moedig dat je gegaan bent sterkte voor... en jou wr |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 08, 2016 16:50 |
| Deze steen was zwaar Christa, nog prikken tranen, ga morgen terug en zal je daarna mailen. Heel lief dat je dit voor Tooske hebt geschreven. Lieve groet, Anneke |
|
| Avr: | Vrijdag, april 08, 2016 16:39 |
| Zo herkenbaar! Heel mooi verwoord! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 april 2016 | ||
| Thema's: | ||