Oud.
Een oude stronk geklemd
tussen wat oude stenen
’t restant van een eeuwenoude beuk
als rotte kies
overgebleven
Idyllische weg, de tronk oogt leuk.
Driehuizerkerkweg afgesloten
voor de auto’s
eeuwen terug, een heirbaan in de streek
die boom die neer keek
op Napoleon en Sissie
nu zonder schors kleurloos licht bleek.
Als hij verhalen kon
vanuit ’t verleden
dan hadden hier de mensen stil vertoefd
om aan te horen
hoe het vroeger toeging
dat deze ondergang hem heeft bedroefd.
Je poogt je voor te stellen:
toen een zandweg
een paard en wagen , karrespoor.
de diligence op
heen- en terugrit
wat beelden als een metafoor.
Versteende tronk
je beeldt je in ,
wat jaren terug, hier is geschied
de melodie uit
verre eeuwen
fluistert haar ongekende schone lied.
th