Als stuifmeel
Als stuifmeel
De lente is nog pril
ze laat bloesems inmiddels snuiven
ik geniet
van de prachtige ondergaande zon
die de fraaiste kleuren biedt
blaas ik stille lieve woorden
met een zucht
als het stuifmeel van de lente
in de serene avondlucht
de wind zal het verstuiven
miljoenen kilometers ver omhoog
hoger dan de verste ster
daar waar het eeuwig lente is
en mijn liefde
tussen
de mooiste bloemen
naar beneden staat te wuiven
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, april 16, 2016 22:52 |
| Mooi Anneke. Heel lieflijk en sereen is dit prachtige gedicht. Liefs | |
| wil melker: | Zaterdag, april 16, 2016 20:13 |
| Anneke.. en ik wuif terug... in dit lieve gedicht.. wil |
|
| Willem B. Tijssen: | Zaterdag, april 16, 2016 14:10 |
| Banden in een eeuwig lente gevoel die liefhebbend sterker zijn dan de dood. | |
| MarianDriessen: | Zaterdag, april 16, 2016 13:02 |
| heel mooi | |
| Johny Donovan: | Zaterdag, april 16, 2016 12:48 |
| met een super gevoel geschreven!! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, april 16, 2016 12:43 |
| mooi mooi | |
| roosjerood: | Zaterdag, april 16, 2016 12:42 |
| zo mooi ,het maakt me heel stil | |
| teun hoek: | Zaterdag, april 16, 2016 11:46 |
| ontroerend immer weer , verlangen en pracht in een hemelse mengeling. goed weekend . Teun |
|
| Mamke: | Zaterdag, april 16, 2016 11:38 |
| Liefdevol! Bracht tranen in mijn ogen.....mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2016 | ||
| Thema's: | ||