Mijn Engel
Mijn Engel
Uit het duister implodeerde ze
Om te komen tot de kern van zuiver licht
Als een oorlogsengel
Bestand tegen de nacht
Jaren zijn voorbijgegaan
Geketend in de schaduw van het lijden
Nu is ze doorgebroken,
en staat aan mijn zijde
Gewapend met liefde
Strijdbaar als nooit tevoren
Met een traan in de ogen,
en een aanstekelijke glimlach
Wijst ze mij de weg,
die we samen zullen gaan
Reacties op dit gedicht
| Willem B. Tijssen: | Maandag, april 18, 2016 13:39 |
| Samen gelukkig worden dat is een mooie doelstelling in het leven. | |
| slaaf Jacob: | Maandag, april 18, 2016 12:07 |
| beloofd veel goeds heel mooi. | |
| Anneke Bakker: | Maandag, april 18, 2016 09:44 |
| Liefde is het machtigste wapen in elke strijd en maakt de weg vrij voor een mooi samengaan. Heel mooi gedicht Markemans. Zonnige groet. Anneke |
|
| roosjerood: | Maandag, april 18, 2016 09:11 |
| een heel mooi pareltje |
|
| Stroejaro: | Maandag, april 18, 2016 08:42 |
| Wauw, heel mooi verwoord! | |
| Aquarel: | Maandag, april 18, 2016 08:39 |
| Meer dan mooi... Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Markemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2016 | ||
| Thema's: | ||