Mijn woordenschat
Hoe beperkt ook ,ze kunnen gevormd
tot een sieraad van fraaie zinnen
Als ze door het hoofd zijn gestormd
houd ik ze echt niet meer binnen
De melodie en het herkenbaar refrein
een kleine schat zonder een kist
Van liefde ,vreugde en ook pijn
zijn ze zo uit het leven gegrist
Ze kunnen zich bogen op het weten
gesteund door een rijkelijk ervaren
En beschreven om niet te vergeten
laat ik ze los op woelige baren
Op de golven van een levensrivier
drijven de woorden tot aan het meer
Waar ze blijven als bron van plezier
om te genieten voor later ,een keer