schreeuwend levensbloem
De bloem verwelkte
in m'n hand
De droom telde
onbemand
Voort...
in m'n hoofd
De blaadjes rilde
één voor één
tot ik het van pijn uitgilde
verloren om mij heen
ik zal nooit kunnen verwerken
hoe jij niet kon bemerken
dat m'n levensbloem ging verwelken
twee en twintig januarie 2002
Reacties op dit gedicht
| fianna: | Woensdag, januari 01, 2003 22:16 |
| de echte mensen om je heen zijn degene die door je maskers en muren toch nog de ware jij zien,,,,, heel mooi aangrijpend einde,,,, fianna | |
| Ilona Krijgsman: | Zondag, mei 26, 2002 00:23 |
| heel mooi verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: aTiT | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||