al ben ik soms het noorden kwijt
toch kom ik altijd weer terecht
volledig van angst falen bevrijd,
schrijf ik dit gedicht oprecht.
alle mensen mogen het weten
want mijn gevoelens voor jou zijn echt
reeds lang, door jouw mooie ogen gebeten
voel ik me heus, niet slecht.
met jouw wind onder mijn vleugels
moet ik enorm ver geraken
je houdt me best strak in je teugels
want ik wil nu zeker niet afhaken.
wat kan mij dat nu schelen
hoe anderen over ons denken
niemand kan mij ooit bevelen
hoe ik je mijn liefde wil schenken.
vele dagen zijn nu verstreken
en ik wacht nog altijd, heel geduldig
op een wijs en vriendelijk teken,
zo uit je hart, geheel onschuldig.
vertel het me,liefste, heel vlug
maak me gelukkig voor dat ik bezwijk
laat me hopen, sloop die brug
zo voel ik mij als de koning te rijk!
Metske,2016