Geloof.
Geloof.
Jarenlang ging
hij naar de kerkdienst
ziekte bracht hem naar huiselijk terrein.
De kerk vervaagde
zo ook het geloven
althans verworden tot heel klein.
Je zou toch denken
juist bij ziekte
is er gevoel van afhankelijkheid
troost zoekend
bij die Heer, jouw Schepper
in ‘t geloven juist meer toegewijd.
Waar ligt ’t geheim
van ’t ware geloven
dat weet heeft van de eeuwigheid
waar liefde daag’lijks
wordt gekoesterd
ja onze levensgang verblijdt.
Hoe kan een mens
alleen….vervlakken
los raken van verkregen glans
waarde vermindering
aanvaarden
God los doen laten in het thans ?
Is een Verbond tussen
God en mens dan
alleen afhankelijk van gena
ik bid U Heer
mij vast te houden
als ik alleen zo voor U sta.
Th
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, april 26, 2016 19:53 |
| god wordt getoetst aan het gevoel voor ervaren rechtvaardigheid, wij zouden ons echter beter bezinnen in het meest verstrekkend worden gericht. hans |
|
| Aquarel: | Dinsdag, april 26, 2016 14:27 |
| Persoonlijk heb ik altijd gelooft in liefde en een bestemming, al raakte dat geloof soms ondergesneeuwd door jarenlange depressie. Mijn geloof verschilt van het jouwe, maar ze zeggen God is liefde. Mijn ervaring is dat in de diepste dalen geloof een steun kan zijn, maar het is zo moeilijk vast te houden, wanneer je het gevoel van liefde niet zelf kunt ervaren en er geen zicht is op een zonniger toekomst binnen dit leven. Graag je gedicht gelezen. Liefs, Aquarel |
|
| Stroejaro: | Dinsdag, april 26, 2016 12:46 |
| Met veel respect dit schrijven gelezen! | |
| Willem B. Tijssen: | Dinsdag, april 26, 2016 12:07 |
| Het zit in ons allemaal bij tegenslag niet meer het gevoel te kunnen opbrengen van een nabije God in ons leven. Ook het volk van Israël had onderweg door de woestijn van tijd tot tijd zijn twijfels. Het geloof is een kwestie van volhouden zonder directe verwachtingen te mogen koesteren. | |
| verhavert: | Dinsdag, april 26, 2016 10:42 |
| zo rakend graag gelezen en meegenomen | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, april 26, 2016 10:36 |
| Toch kan ik me er wel wat bij voorstellen Teun, zich in de steek gelaten voelen door diezelfde God waarbij je troost zocht en niet vond wat je nodig had op dat moment, je hoopte op barmhartigheid van Zijn kant. Toch met diep respect dit mooie gedicht gelezen en omarmd. Mooie dag wens ik je met warme groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2016 | ||
| Thema's: | ||