Maanden alleen thuis
Maanden alleen zitten thuis
geen één mens om mee te praten
vergaan van de stilte in huis
zichzelf zo erg aan het haten
Geen vrienden of familieleden
nooit iemand op bezoek
ooit was het anders in het verleden
maar nu kent ze enkel maar een vloek
Gevoel van eenzaamheid
lang red ze het niet meer
van dit leven heeft ze spijt
straks legt ze zich voorgoed neer
Ze kan het niet meer aan
ze bidt al maanden tot god
laat me alstublieft gaan
dit is mijn enige lot
Maar god komt haar niet halen
voor de hemel is ze nog niet klaar
hopelijk zal voor haar het zonnetje weer stralen
en hopelijk duurt deze eenzaamheid niet nog een paar jaar
(gebaseerd op mijn leven van 7 jaar geleden)
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, april 30, 2016 22:34 |
| Eenzaamheid kan een mens zo'n pijn doen. Je schreef er heel goed over. Goed en voelbaar overgebracht. Gelukkig is het verleden tijd.. Liefs | |
| Connection: | Zaterdag, april 30, 2016 21:37 |
| Ja, dat is een erge tijd ook ik mag het jou toewensen de zon en minder eenzaamheid Liefs, Roger |
|
| teun hoek: | Zaterdag, april 30, 2016 10:52 |
| nu na 7 jaar minder eenzaamheid ik wens het je toe. th |
|
| Johny Donovan: | Zaterdag, april 30, 2016 10:49 |
| sterkte Raissa op zoek naar geluk |
|
| Aquarel: | Zaterdag, april 30, 2016 09:30 |
| Wat een trieste tijd heb je doorstaan. En met jou zijn er vele anderen zo eenzaam. Gelukkig heb je de kracht gevonden om de eenzaamheid te doorbreken. Dat is erg mooi! Liefs, Aquarel |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, april 30, 2016 09:23 |
| God heeft je dan toch de moed en de kracht gegeven om er bovenop te komen, nu volhouden Raissa! Lieve groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2016 | ||
| Thema's: | ||