maankat
Ik ben een vergeten God
Jij bent mijn laatste volgeling
De trouwste en meest dappere, echt waar
Rond mijn altaar heb je gedanst
En af en toe stak je een kaars aan
Ik ben een stambeeld
Jij blinkt me zo nu en dan op
En tekend een lachend gezicht
Met goedkope, rode lippenstift
Waar ooit mijn gelaat zichtbaar was
Ik ben een weggelopen kat
Misschien denk je soms aan me
En vraag je jezelf af waar ik zit
Terwijl ik naar de maan kijk
En mezelf dat allemaal afvraag
Jij bent mijn laatste volgeling
De trouwste en meest dappere, echt waar
Rond mijn altaar heb je gedanst
En af en toe stak je een kaars aan
Ik ben een stambeeld
Jij blinkt me zo nu en dan op
En tekend een lachend gezicht
Met goedkope, rode lippenstift
Waar ooit mijn gelaat zichtbaar was
Ik ben een weggelopen kat
Misschien denk je soms aan me
En vraag je jezelf af waar ik zit
Terwijl ik naar de maan kijk
En mezelf dat allemaal afvraag
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: middernachtzonnesteek | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||