Verjaring
Het nadert..
De dagen telden uren,
in nauwgezet verduren,
tot de ochtend schriel herrees.
Naar een wederkerend feest..
Als een feniks,
in gouden gloed getooid,
vlammend uit de eigen as,
zo zag je pas..,
de zon.
-
Het nadert..
Verheug je,
wees voor even blij.
Je bent weer verder..
de adem ingetogen,
de reis nog niet voorbij.
Het jaart een nieuwe dag,
je mag, er zijn.
-
Leg de sluiers van je af,
zie wat alles,
jou weer gaf.
Verwonder in die nieuwe loop,
het mooist wat men kon geven,
was houvast in je eigen hoop..
Reacties op dit gedicht
| verhavert: | Zondag, mei 01, 2016 16:55 |
| en dan die eindzin john je raakt me |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, mei 01, 2016 15:47 |
| In stille bewondering dit moois gelezen John. Zonnige groet stuur ik je. Anneke |
|
| teun hoek: | Zondag, mei 01, 2016 15:35 |
| dat het één het ander overtreft. th | |
| september: | Zondag, mei 01, 2016 15:34 |
| Prachtig. Mooi en ontroerend geschreven. Liefs | |
| Aquarel: | Zondag, mei 01, 2016 14:18 |
| Prachtig geschreven. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: John Kroos | ||
| Gepubliceerd op: 01 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||